Studenten hebben nood aan een klimaat dat persoonlijke groei ondersteunt. Dit zie je in hogescholen die open staan voor het uiten van meningen, gevoelens en culturen en waar een sfeer heerst van respect. In een dergelijke context is het welbevinden van studenten en lectoren hoog en ervaren ze ruimte om over uiteenlopende onderwerpen in gesprek te gaan.
Ook het ervaren van een ‘duurzame leef- en werkcultuur’ prikkelt studenten om na te denken over hun eigen positie ten aanzien van duurzaamheid. In een hogeschool die qua organisatie, infrastructuur, sociaal beleid, diversiteitsbeleid, inspraak etc. duurzaamheid uitstraalt, is het voor lectoren veel gemakkelijker om duurzaamheid op een geloofwaardige manier aan bod te laten komen in hun lessen. Studenten ervaren op hun beurt dat duurzaamheid effectief onderdeel is van hun dagelijks leven en worden uitgenodigd om hiertoe bij te dragen. Dit is meteen een pleidooi voor een whole institution approach rond duurzaamheid. Meer uitleg hierover vind je via het vierde instappunt van deze online leermodule.
Uiteraard kan je studenten een handje helpen om aan zelfreflectie te doen. Hiervoor worden heel wat werkvormen aangereikt in de toolbox. Reflectie is in de meeste lerarenopleidingen al systematisch ingebed. Meestal gaat het echter over reflectie naar aanleiding van praktijkervaringen zoals stage, of reflectie met de basiscompetenties van de leraar in het achterhoofd. Om studenten te laten groeien als duurzaamheidsdenkers kan je specifieke vragen rond duurzaamheid aan bestaande reflectiemomenten of -opdrachten toevoegen.
