Indemniteitsdecreet

• Wat
• Waarborgregeling
• English
• Français 

Het Indemniteitsdecreet - voluit het decreet tot invoering van een waarborg bij inkomende bruiklenen voor tentoonstellingen - voert een staatswaarborg in die de mogelijke schade 'van nagel tot nagel' en alle risico's dekt bij inkomende bruiklenen voor tijdelijke tentoonstellingen met een internationale uitstraling.

De staatswaarborg moet ervoor zorgen dat grote tentoonstellingen mogelijk blijven in Vlaanderen. De stijgende financiële waardes van belangrijke bruiklenen, en de daarmee samenhangende stijgende verzekeringskosten, bemoeilijken immers de organisatie van zo'n tentoonstellingen. Voor de tentoonstellingen die een beroep willen doen op het decreet, gelden bepaalde kwaliteitseisen inzake klimatologische omstandigheden, veiligheid en beveiliging. 

Alleen de cultureel-erfgoedinstellingen die zijn aangeduid binnen het Cultureelerfgoeddecreet, de erkende instellingen ingedeeld bij het landelijke niveau en de erkende universitaire bibliotheken en archieven kunnen aanspraak maken op de waarborgregeling. 

In het uitvoeringsbesluit worden o.a. volgende zaken bepaald:

• de toetredingsbijdrage,
• de franchise,
• de aanvraagprocedure,
• de toekenning van de waarborg,
• de regels voor vaststellingen en uitbetaling van eventuele vergoedingen voor schade aan bruiklenen onder waarborg

De memorie van toelichting vind je hier. 

Er is geopteerd voor een gemengde waarborgregeling:

• het eerste risico tot 50% van de totale waarde van de bruiklenen is gedekt onder de waarborgregeling van de Vlaamse overheid;
• het residuele risico moet verplicht gedekt worden via een commerciële verzekering.

Er werd gekozen om niet alleen de grote blockbustertentoonstellingen te ondersteunen, maar ook om middelgrote tentoonstellingen de kans te geven door te groeien. Tentoonstellingen komen vanaf een totale waarde van minimaal 50 miljoen euro aan inkomende bruiklenen in aanmerking voor deze waarborgregeling.

Om het risico voor de Vlaamse overheid beheersbaar te houden, mag het totaal aan waarborgen dat ze op hetzelfde moment verleent, nooit meer dan 600 miljoen euro bedragen. Per kalenderjaar kan maximaal 1,2 miljard euro aan waarborgen worden toegekend.