Architectuur (03-04)
De fotografie die Aglaia Konrad integreerde in het Herman Teirlinckgebouw, voegt andere ‘architectuur’ toe aan het strakke ontwerp van het kantorencomplex op de Thurn en Taxissite.
De Vlaamse overheid had nood aan een nieuw VAC (Vlaams Administratief Centrum) dat als vlaggenschip van haar kantorenpatrimonium een duurzame toekomst tegemoet kon gaan. Vlaanderen is geen eigenaar van het nieuwe gebouw, maar sloot een huurcontract voor 18 jaar. Los van eigenaarschap draagt de overheid wel een maatschappelijke verantwoordelijkheid om een integraal project te realiseren dat de toets met de omgeving en de tijd kan doorstaan. Een samenwerking met hedendaagse kunstenaars was daarbij belangrijk, om een culturele dimensie aan het project toe te voegen. De architecten stelden een aantal mogelijkheden voor – binnen het kader van hun ontwerp – waarop kunstenaars konden inspelen.
Henri Jacobs, Aglaia Konrad, Sophie Nys, Charlotte Van den Broeck en Pieter Vermeersch speelden in op de architectuur die voorlag. In de publiek toegankelijke binnenstraat zijn op verschillende plaatsen in het plafond betonnen ringen voorzien met akoestische spanplafonds. Aglaia Konrad nam twee lichtcirkels voor haar rekening en liet de spanplafonds bedrukken met architectonische zwart-witte fotocollages. Konrad voegde zuiver architecturale beelden toe, die echter hun identiteit of lokaliteit niet prijsgeven. Het aangeboden speelterrein – de ronde medaillons – bepaalde sterk de keuze voor de architecturale beelden. In het eerste medaillon zien we een complexe Piranesiaanse betonnen structuur, die overal en nergens naartoe leidt. Het tweede medaillon toont een wirwar van weerspiegelingen in wat een winkelcentrum zou kunnen zijn. Zelf verwoordt ze het als volgt: “Mijn beelden hebben geen boven- of onderkant. Ze staan niet op de grond en hangen ook niet als een wolk in de lucht.” Konrads beelden blijven ver weg van de architectuurfotografie zoals we die tegenkomen in glossy magazines.
Aglaia Konrad nam de twee medaillons naast de centrale informatiebalie voor haar rekening. Aan het plafond boven die balie werd een cirkelvormige koker bevestigd, waarrond eveneens een fotografische print op doek werd gespannen. Het beeld dat we hier zien is een close-up van een steengroeve. Naast architectuur, ruimte en verstedelijking focust Aglaia Konrad in haar werk ook vaak op de grillige landschappen die man-made ontstaan door het systematisch wegkappen van marmer of andere kostbare natuursteen.
Startdatum | |
Realisatiedatum | |
Kunstenaar(s) |
Aglaia Konrad
|
Kunstbudget | 11.600 euro (enkel fee; uitvoering geïntegreerd in bouwbudget) |
Adres |
VAC Herman Teirlinck |
Opdrachtgever | Facilitair Bedrijf |
Type opdrachtgever | Organisatie |
Bemiddelaar | Dirk Snauwaert |
Partners | Neutelings Riedijk architecten Rotterdam |
Context | Architecturaal |
Toegankelijkheid | Vrij toegankelijk |
Permanente of tijdelijke kunstwerken | Permanente kunstwerken |