Eilanden

Philippe Van Snick (°1946-†2019) liet een omvangrijk en consistent oeuvre na, dat wortelt in de conceptuele en minimalistische kunst van de jaren zestig en zeventig. Met media als schilderkunst, fotografie en driedimensionale interventies, die hij instinctief liet verstrengelen, onderzocht hij grondig de concepten van tijd en ruimte. Ook greep hij consequent terug naar een vocabularium van tien kleuren, de tien cijfers uit het decimale talstelsel, wiskundige principes en contrasten. Van Snicks beeldtaal, met veelvuldige referenties aan de natuur, oogt ingetogen en poëtisch.

Eilanden (2016) bestaat uit katoendoeken in organische vormen, die Van Snick beschilderde met zijn tien vaste basiskleuren. De schilderkunstige installatie stelt tien eilanden voor, die worden aangevuld met het zwart van de nacht en het lichtblauw van de dag – een tegenstelling die het leven grondig bepaalt. De titel verwijst naar de vluchtelingencrisis van die periode. De onderdelen liggen los verspreid of in een bedachtzame compositie, afhankelijk van de architectuur van de ruimte.

Philippe Van Snick had solotentoonstellingen in onder meer S.M.A.K., Gent (1984, 2001 en 2022), De Garage, Mechelen & CC Strombeek (i.s.m. Lieven Gevaert Research Centre for Photography, 2006), M Leuven (2010) en M HKA, Antwerpen (2017). Daarnaast was zijn werk te zien in groepsexpo’s in Mu.ZEE, Oostende (2014 en 2017) en Extra City, Antwerpen (2017).