Echo's Bones/ Were Turned to Stone

Ana Torfs (°1963) vertrekt bij de creatie van haar werk vaak van bestaand materiaal, brokstukken uit onze culturele en politieke geschiedenis. Het scala aan media waarop ze beroep doet in haar gelaagde installaties gaat van geluid, film, fotografie en diaprojecties tot diverse druktechnieken en textiel. Uiteindelijk zien of horen we van de oorspronkelijke bron niet meer dan echo’s: omzettingen en vertalingen van tekst naar beeld of omgekeerd, die verschuivingen in betekenis en interpretatie teweegbrengen.

Echo’s Bones/Were Turned to Stone (2020) bestaat uit een handgeweven vloerkleed waarop je luistert naar een geluidswerk via een koptelefoon. Op het vloerkleed met marmermotief staat ook de titel van het werk afgebeeld. Echo, de praatzieke nimf uit de Griekse mythologie werd getroffen door een vloek waarna ze enkel nog anderen kon napraten. Eenzaam en verlaten sterft ze in een grot waar haar beenderen verstenen, maar haar stem leeft voort. Door de koptelefoon hoor je een vrouwelijk personage die eindeloze anekdotes opsomt waarin de kwetsbare positie van de kunstenaar centraal staat. Die worden afgewisseld met gezucht en gesteun, welke dan weer overgaat in korte beschrijvingen van de werking van het menselijk lichaam of de toestand van de planeet.

Ana Torfs had onder meer solotentoonstellingen in Bozar, Brussel (2000 en 2020), Generali Foundation, Wenen (2010), K21, Düsseldorf (DE, 2010), WIELS, Brussel (2014), Calouste Gulbenkian Museum, Lissabon (2016), Pori Art Museum (FI, 2017) en MUAC, Mexico City (2021). Haar werk was te zien op Manifesta 9, Genk (2012), de Sharjah Biennial 11 (AE, 2013) en op groepstentoonstellingen in onder meer Parasophia, Kyoto (2015), Museum der Moderne, Salzburg (AT, 2018).