Transitory Suppository: Act #II No.Pruritus. No.Ani

Nástio Mosquito (°1981) bouwt zijn artistieke praktijk op de spanningsvelden tussen fysieke en metafysische dimensies, tussen structurele, maar onzichtbare politieke en economische dynamieken en gevolgen, tussen geloof en overtuiging, en de stereotypen die daarrond bestaan. In zijn installaties, videowerken, performances en poëzie speelt taal steeds een belangrijke rol, als een cultureel geladen expressiemiddel. Vaak duikt de kunstenaar zelf op in zijn werken, waarbij hij de toeschouwer op een directe manier engageert en hij cynisme en provocatie niet schuwt als narratieve instrumenten.

Transitory Suppository: Act #II No.Pruritus. No.Ani (2016) is een installatie die de levering van noodhulp via een parachute, waarvan de stof vormeloos op de grond ligt, evoceert. Meer bepaald gaat het om dozen met zetpillen waarvan de naam No.Pruritus. No.Ani verwijst naar anale jeuk. Toch dienen de pillen vooral de psychische ongemakken die gepaard gaan met overgangen, te remediëren. Het werk wijst op de inadequate houding die de mens aanneemt ten aanzien van moeilijke processen zoals verandering, waarvoor hij een wondermiddel zoekt.

Nástio Mosquito had al performances en solotentoonstellingen in Tate Modern, Londen (2012 en 2020), Walker Art Center, Minneapolis (VS, 2013), MoMA, New York (VS, 2016), Fondazione Prada, Milaan (IT, 2016), Museum Dhondt-Dhaenens, Deurle (2019), CC Strombeek (2022) en M HKA, Antwerpen (2024), en een groepsexpo in het Garage Museum of Contemporary Art, Moskou (2013).