White suprematism

Jos de  Gruyter (°1965) en Harald Thys (°1966) bouwen al decennialang aan een consistent en veelzijdig oeuvre met onder meer audiovisuele producties, sculpturen en fotografie. Het duo schept een fictief universum waarin eenvoud en burleske humor de toon aangeven, en waarin bizarre figuren ronddwalen. Ze wroeten in de menselijke psyche als een parallelle werkelijkheid en reflecteren over de grijze zone tussen ‘normatief’ en ‘krankzinnig’. Inspiratie halen ze uit het banale, zoals YouTube-videos, traumatiserende ontmoetingen en psychotische openbaringen.

White Suprematism (2016) verwijst naar de beweging van de schilder Kazimir Malevitsj (1878-1935). Hij wees figuratie radicaal af en koos voor pure kleuren, met wit als eindpunt. In een tekeningenreeks, die oorspronkelijk getoond werd met witte vlakke sculpturen onder dezelfde titel, zetten De Gruyter & Thys dat kunsthistorische scharniermoment naar hun hand door mensachtige, geometrische figuren te schetsen die een banale menselijkheid te berde brengen tegenover de strengheid van dat kille modernistische principe.

Jos de Gruyter en Harald Thys hadden solotentoonstellingen in o.a. het Middelheimmuseum, Antwerpen (2002), Kunsthalle Basel (CH, 2010), Kestner Gesellschaft, Hannover (DE, 2011), Mu.ZEE, Oostende (2012), M HKA, Antwerpen (2013), MOMA PS1, New York (2015) en MCA Chicago (US, 2015). De Gruyter en Thys vertegenwoordigden België op de 58e Biënnale van Venetië in 2019.