It’s not what it’s used to be

Lola Daels (°1990) vertrekt vaak vanuit gevonden objecten die ze verzamelt in haar studio en die zo hun weg vinden naar haar praktijk. Ze worden protagonisten die iets vertellen over de context waarin het object gevonden werd, problematieken zoals verwoestijning, watertekort of migratie. Terugkerende thema’s in haar werk zijn ‘authenticiteit’ en de vraag wat de mens drijft om replica’s te maken van objecten, gebouwen, landschappen of steden. Ze bespeelt dat vraagstuk door zelf replica’s te maken of materialen te imiteren.

It’s Not What it Used to Be (2019) is een strandemmer om zandkastelen mee te bouwen in de vorm van de Notre-Dame van Parijs, die in tentoonstellingen ook geactiveerd wordt. Het werk komt voort uit het feit dat de Notre-Dame gereconstrueerd werd na de brand in 2019. Daels kijkt naar de klaarblijkelijke noodzaak om het gebouw weer op te bouwen, en het krampachtig vasthouden aan erfgoed om zich ogenschijnlijk te herinneren aan zijn eigen identiteit.

Lola Daels toonde haar werk in groepstentoonstellingen in Cité Internationale des Arts, Parijs (2018), Deegar Platform, Teheran (2019), Extra City, Antwerpen (2019), Gluon, Brussel (2020) en Art Sonje Center, Seoul (2022).