Poupées poubelles: Mère et enfant

Marianne Berenhaut (°1934) maakt poëtische composities van alledaagse objecten die moeilijk onder een categorie als sculptuur, installatie of readymade onder te brengen zijn. De werken zijn opgebouwd uit ‘achtergebleven’ gebruiksvoorwerpen, zoals oude meubels, kledingstukken en speelgoed, bruikbare objecten die Berenhaut op een vrije, associatieve manier samenbrengt. Sterk getekend door de trauma’s van de Tweede Wereldoorlog, creëert ze een autobiografische beeldtaal. Die verhaalt over het collectieve emotionele geheugen, verlangen en afwezigheid, met een hoopvolle ondertoon van liefde, geluk en de schoonheid van het alledaagse.

Poupées poubelles: Mère et enfant (1971-1980) is onderdeel van de reeks Poupées poubelles die Marianne Berenhaut doorheen de jaren zeventig realiseerde. De reeks bestaat uit een verzameling poppen, gemaakt uit nylonkousen gevuld met hooi, stro, bloemen en allerlei alledaagse voorwerpen. Poupées poubelles: Mère et enfant is het enige werk binnen de reeks dat uit twee figuren bestaat, een moeder met kind, een beklemmend beeld en tevens klassiek motief in de kunstgeschiedenis.

Marianne Berenhaut had solotentoonstellingen in Maison Grégoire, Brussel (2005), MACS, Grand-Hornu (2007), M HKA, Antwerpen (2021) en CIAP, Genk (2021). Haar werk was te zien op Antichambre, Gent (1986) en in groepstentoonstellingen in BOZAR, Brussel (2000), WIELS, Brussel (2011), en Centre Wallonie-Bruxelles, Parijs (2018).