Pardaf, pets, patat, plets, plof, klap, klop, lap, mep, floep

Joris Van de Moortel (°1983) is beeldend kunstenaar en muzikant. Zijn installaties met muziek, sculpturen, maquettes en neon zijn verweven met performances waarvan het rituele karakter refereert aan religieuze of mythische tradities. De vibrerende en verzadigde beeldtaal van zijn schilderijen en tekeningen herinnert aan middeleeuwse of barokke kunst. Ook video en stop-motion behoren tot Van de Moortels eclectische instrumentarium. De kunstenaar nodigt uit tot een kritische reflectie over de hedendaagse verbanden
tussen religie en maatschappij, tussen cultuur en natuur.

Pardaf, pets, patat, plets, plof, klap, klop, lap, mep, floep (2018) is een multimediale sculptuur. De onomatopee in de titel hint op de performatieve en muzikale oorsprong van het werk. Achter uiteenlopende objecten, zoals een drum, ijzeren ketting en neonletters, verwerkte Van de Moortel een print die verwijst naar één van de Twaalf spreekwoorden van Pieter Bruegel de Oude (1558). Daarmee ging hij eerder aan de slag in een performatieve installatie in de Brusselse Begijnhofkerk voor het BANG festival dat hij cureerde op uitnodiging van VUB-KultuurKaffee (nu Pilar).

Joris Van de Moortel had al solotentoonstellingen en performances bij Netwerk, Aalst (2010 en 2012), in M HKA, Antwerpen (2011), BOZAR, Brussel (2018), De Warande, Turnhout (2024) en S.M.A.K., Gent (2024). Daarnaast was zijn werk te zien in groepsexpo’s in CC Strombeek (2012 en 2013), MACS, Grand-Hornu (2016), Museum Dhondt-Dhaenens, Deurle (2017) en Pilar, Brussel (2021).