Living Doll

Stefaan Vermuyten (°1959) wordt soms beschouwd als een buitenbeentje van de zogenaamde ‘Antwerpse Grijze School’, een groep schilders die eind jaren tachtig, begin jaren negentig furore maakten in Antwerpen en bekend stonden om hun verstilde taferelen in modderige kleuren. Vermuytens werk heeft echter een ander karakter, minder gecontroleerd, eerder morsig en hilarisch, en bezit een scherpe en ironische humor, gevoelsmatig en tegelijk meedogenloos.

Living Doll (2020) is een figuratief werk dat een cartoonesk tafereel afbeeldt met een zekere ondoordringbare ondertoon. Het werk toont het hoofd en schouders van een meisje met een rode bloem in het haar. Ze heeft grote ogen die zo leeg lijken, dat het beeld een ongemakkelijk gevoel teweegbrengt, en een blijvende vraag of ze (emotioneel) leeft of dood is. Vermuyten vertrekt vanuit figuratieve vondsten die hij een merkwaardige picturale draai verleent, niet zelden overgoten met ironie en humor over het schilderen zelf.

Stefaan Vermuyten nam deel aan groepstentoonstellingen in Ruimte Morguen, Antwerpen (1988), Maerz, Keulen (DE, 1989) en Credac, Parijs (1990). Begin jaren negentig trok hij zich terug uit de kunstwereld, tot ongeveer 2000, toen hij zijn werk weer af en toe begon te tonen. In 2021 had hij een solotentoonstelling in De Markten, Brussel.