Le Lit

Marianne Berenhaut (°1934) maakt poëtische composities van alledaagse objecten die moeilijk onder een categorie als sculptuur, installatie of readymade onder te brengen zijn. De werken zijn opgebouwd uit ‘achtergebleven’ gebruiksvoorwerpen, zoals oude meubels, kledingstukken en speelgoed, bruikbare objecten die Berenhaut op een vrije, associatieve manier samenbrengt. Sterk getekend door de trauma’s van de Tweede Wereldoorlog, creëert ze een autobiografische beeldtaal. Die verhaalt over het collectieve emotionele geheugen, verlangen en afwezigheid, met een hoopvolle ondertoon van liefde, geluk en de schoonheid van het alledaagse.

Le Lit (2000) kadert in een reeks van werken van de afgelopen twintig jaar die ze samenbrengt onder de noemer Vie Privée. Op een gammel metalen bed op wieltjes legde ze een matras, gedroogd zeewier en vijf glazen bollen. De assemblage markeert een kantelpunt in het oeuvre van Berenhaut. Le Lit straalt een sensualiteit en speelsheid uit die voordien door de tragiek van haar kindertijd werd overschaduwd, en geeft ruimte aan haar fantasieën.

Marianne Berenhaut had solotentoonstellingen in Maison Grégoire, Brussel (2005), MACS, Grand-Hornu (2007), M HKA, Antwerpen (2021) en CIAP, Genk (2021). Haar werk was te zien op Antichambre, Gent (1986) en in groepstentoonstellingen in BOZAR, Brussel (2000), WIELS, Brussel (2011), en Centre Wallonie-Bruxelles, Parijs (2018).