Fuck Africa

Nástio Mosquito (°1981) bouwt zijn artistieke praktijk op de spanningsvelden tussen fysieke en metafysische dimensies, tussen structurele, maar onzichtbare politieke en economische dynamieken en gevolgen, tussen geloof en overtuiging, en de stereotypen die daarrond bestaan. In zijn installaties, videowerken, performances en poëzie speelt taal steeds een belangrijke rol, als een cultureel geladen expressiemiddel. Vaak duikt de kunstenaar zelf op in zijn werken, waarbij hij de toeschouwer op een directe manier engageert en hij cynisme en provocatie niet schuwt als narratieve instrumenten.

Fuck Africa (Remix) (2015) is een videowerk van zo’n drie minuten waarin hij de perceptie van Afrika als ‘verloren continent’ aan banden legt. Naast de kunstenaar komen wereldleiders en beroemdheden in beeld. Het personage dat Mosquito vertolkt, verkondigt met een Amerikaans accent dat hij Europa en de Amerika’s heeft aangekocht. Provocerend voegt hij eraan toe dat hij niet geïnteresseerd is in Afrika. Mosquito reflecteert zo over de perverte gevolgen van kolonialisme en kapitalisme.

Nástio Mosquito had al performances en solotentoonstellingen in Tate Modern, Londen (2012 en 2020), Walker Art Center, Minneapolis (VS, 2013), MoMA, New York (VS, 2016), Fondazione Prada, Milaan (IT, 2016), Museum Dhondt-Dhaenens, Deurle (2019), CC Strombeek (2022) en M HKA, Antwerpen (2024), en een groepsexpo in het Garage Museum of Contemporary Art, Moskou (2013).