Unieke maar kwetsbare status van de Dovengemeenschappen

Gebarentaligen maken deel uit van linguïstisch-culturele minderheidsgroepen in landen overal ter wereld zonder dat zij geconcentreerd leven in een bepaald geografisch gebied. Ze leven in en tussen 'horende' meerderheidsculturen. Dit maakt hen uniek.

Wat hen eveneens uniek maakt, is dat zij de enige linguïstisch-culturele minderheidsgroep zijn die vanuit maatschappij en beleid ook het label 'handicap' krijgt. Dat heeft heel wat gevolgen voor de status en behandeling van Dovengemeenschappen binnen het beleid.

Een derde uniek aspect is dat de meerderheid van de dove kinderen (zo'n 90%) wordt geboren in horende families. Er is geen enkele andere taalgroep waar het overgrote deel van de ouders een andere taal gebruikt. Dat heeft uiteraard significante gevolgen voor de overlevering van gebarentalen en Dovenculturen.

Deze factoren maken gebarentalen en Dovenculturen uniek, maar ook kwetsbaar, en bewijzen de nood aan bescherming en erkenning ervan.