Directe rede is de letterlijke weergave van iemands woorden in een tekst. Zinnen in de directe rede staan doorgaans tussen aanhalingstekens.

• Ze zei kwaad: ‘Ik denk dat ik dan maar eens opstap!'
• ‘Vergeet niet de deur goed achter je dicht te trekken', antwoordde hij.

Een zin staat in de indirecte rede als iemands woorden in een tekst niet letterlijk worden weergegeven. Bij de indirecte rede worden geen aanhalingstekens gebruikt.

• Toen zei ze kwaad dat ze maar eens opstapte.
• Hij antwoordde dat ze niet mocht vergeten de deur goed achter zich dicht te trekken.

Een tussenvorm is de semidirecte rede of erlebte rede. In de semidirecte rede staan de woorden in de volgorde van de directe rede maar de persoon en de tijd van het werkwoord komen overeen met die van de indirecte rede.

• Ze dacht dat ze dan maar eens opstapte, zei ze kwaad.