Om naar een doelgroep van oudere personen te verwijzen, worden in de praktijk verschillende woorden gebruikt. Algemene begrippen daarvoor zijn ouderen en senioren. Die hebben als nadeel dat het niet altijd duidelijk is op welk moment iemand zich tot die categorie kan of moet rekenen.

Het is aan te bevelen zo veel mogelijk neutrale begrippen te gebruiken die een objectief kenmerk noemen zoals de status of de leeftijd, bijvoorbeeld gepensioneerden, 60-plussers, 65-plussers, 70-plussers, 75-plussers, 80-plussers.

Het begrip bejaarden is minder neutraal. Het heeft sterk de connotatie dat het om heel oude mensen gaat die geen actieve levensstijl meer hebben of zorgbehoevend zijn.

Ouderlingen zijn ambtsdragers in een protestantse kerk en waren ambtsdragers in de vroegchristelijke kerk. In de betekenis ‘oudere, senior’ is het woord ouderling niet correct.