Een systeem van externe koudelevering is een koudenet dat instaat voor de distributie van koude voor gebouwen op meerdere sites.

Deze koude wordt opgewekt door één (of meerdere) centrale koudeleverancier(s). Via een netwerk van leidingen komt de koude terecht bij de verschillende koudevragers.

Enkel koudenetten die minstens twee gebouwenblokken bedienen, waarvan minstens één zich niet op de eigen site bevindt, vallen onder ‘externe koudelevering’. Een site is gedefinieerd als ‘aansluitende percelen van dezelfde eigenaar’.

Als een actieve koelmachine of een reversibele warmtepomp wordt gekoppeld aan het systeem van externe koudelevering, moet u dat aanduiden in de software onder de knoop van de energiesector (open definitie) bij de vraag “Externe koudelevering met actieve koeling”. U hoeft geen verdere gegevens over het systeem van externe koudelevering in te geven: er wordt gerekend met een vast opwekkingsrendement (open definitie) van 2,5 en een systeemrendement (open definitie) van 0,9.

Indien het systeem van externe koudelevering exclusief gekoeld wordt via passieve koeling door bodemwarmtewisselaars of grondwater, heeft dit een effect op de oververhittingsindicator en de netto- energiebehoeften voor koeling. De impact van deze passieve koeling hangt af van:

• de bruto-energiebehoefte voor ruimteverwarming en sanitair warm water
• de oppervlakte van de koelvloer.

Passieve koeling via een externe koudelevering geeft u in de software in onder de knoop van de energiesector (open definitie) . U geeft de oppervlakte van de koelvloer in samen met het type passieve koeling.

Als de energiesector ook gekoppeld is aan een systeem van externe warmtelevering dat deels gevoed wordt door een warmtepomp, dan geeft u dit ook in. De koppeling met de warmtepomp bepaalt de jaarlijkse balans van de passieve koudebron. Die bepaalt op zijn beurt mee de maximale koelenergie.

Energiebesluit, bijlage V, §8