Taalwetwijs in Brussel

Ja, je kan een vertaling in het Nederlands vragen aan de syndicus.

In private rechtsverhoudingen, zoals bij een mede-eigendom, kan de wet het taalgebruik niet regelen. Er is dus geen verplichte taal op de vergadering van de mede-eigenaars, waardoor de mede-eigenaars vrij kunnen kiezen in welke taal zij zich uitdrukken op de vergadering.

De mede-eigenaars hebben wel recht op een op vertaling van bepaalde documenten. Dit volgt uit artikel 3.96 van het Burgerlijk Wetboek(opent in nieuw venster).

Het recht op vertaling geldt voor de documenten die sinds 1 september 2010 uitgaan van de vereniging van mede-eigenaars, over de mede-eigendom. Het recht op vertaling geldt ook voor statuten die dateren van voor 1 september 2010.

Het recht op vertaling geldt alleen voor de vertaling van die documenten naar de taal van het taalgebied waarin het gebouw ligt:

• Voor gebouwen in het Nederlandse taalgebied, geldt het recht op vertaling enkel voor vertalingen naar het Nederlands.
• Voor gebouwen in het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad geldt het recht op vertaling enkel voor vertalingen naar het Nederlands of het Frans.

Een mede-eigenaar die een vertaling wenst, moet dat vragen aan de syndicus. De syndicus moet er zorg voor dragen dat de vertaling binnen een redelijke termijn ter beschikking wordt gesteld. De kosten van de vertaling zijn ten laste van de vereniging van mede-eigenaars.

De zorgverlening moet zowel in het Nederlands als in het Frans kunnen.

De Bestuurstaalwet(opent in nieuw venster) is steeds van toepassing als een patiënt wordt opgenomen via een erkende spoedgevallendienst, zoals een mobiele urgentiegroep (MUG). In Brussel-Hoofdstad moeten deze spoedgevallendiensten of mobiele urgentiegroepen een Nederlandstalige en een Franstalige dienstverlening kunnen aanbieden, zowel tijdens de interventie als tijdens de verdere administratieve afhandeling.

De openbare ziekenhuizen in het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad zijn integraal onderworpen aan de taalwetgeving in bestuurszaken. Zij moeten daarom in al hun diensten een tweetalige zorgverlening aanbieden. De patiënten hebben het recht om in het Nederlands of het Frans te worden behandeld.

De private ziekenhuizen worden beheerd door privé-verenigingen. Deze ziekenhuizen vallen in principe niet onder de taalwetgeving in bestuurszaken. Met uitzondering van de erkende spoedgevallendiensten en/of medische urgentiegroepen, is er sprake van taalvrijheid.

De universitaire ziekenhuizen zijn verbonden aan een Gemeenschap en niet onderworpen aan de taalwetgeving in bestuurszaken. Deze ziekenhuizen zijn, afhankelijk van de gemeenschap waaraan ze zijn verbonden, Nederlandstalig of Franstalig. Ze moeten wel bij de erkende spoedgevallendiensten en/of medische urgentiegroepen een tweetalige dienstverlening aanbieden.

Heb je een taalklacht over een Brussels ziekenhuis? Je kan deze taalklacht indienen bij het Vlaams Meldpunt Taalklachten in Brusselse ziekenhuizen. Het Steunpunt Taalwetwijzer registreert de taalklachten die het via het Vlaams Meldpunt Taalklachten in Brusselse Ziekenhuizen(opent in nieuw venster) ontvangt. Het Steunpunt Taalwetwijzer zal je informeren over je taalrechten. Indien nodig, zal het Steunpunt Taalwetwijzer je doorverwijzen naar de bevoegde instanties.

Dat hangt af van het statuut van het ziekenhuis:

• Het ziekenhuis moet je een Nederlandstalige factuur bezorgen als het een publiek ziekenhuis is;
• Het ziekenhuis is niet verplicht om je een Nederlandstalige factuur te bezorgen als het een privaat ziekenhuis is.

Publieke ziekenhuizen zijn onderworpen aan de Bestuurstaalwet(opent in nieuw venster). De Bestuurstaalwet(opent in nieuw venster) bepaalt de taal waarin een publiek ziekenhuis een factuur moet opstellen. Een publiek ziekenhuis moet een factuur voor een Nederlandstalige patiënt in het Nederlands opstellen.

Private ziekenhuizen zijn, behalve voor de erkende spoed- of MUG-dienst, niet onderworpen aan de Bestuurstaalwet(opent in nieuw venster). De factuur gaat niet over een behandeling op de spoedgevallendienst, maar over een geplande ingreep op een andere dienst. Daarom mag het ziekenhuis vrij kiezen in welke taal het de factuur opstelt. Het ziekenhuis is niet verplicht om de factuur in het Nederlands te bezorgen.

Let op: voor facturen van commerciële bedrijven gelden wel taalregels. Als het ziekenhuis een commercieel bedrijf is, kunnen er dus wel taalregels gelden.

De gebruiksaanwijzing van speelgoed moet opgesteld zijn in de taal of talen van het taalgebied waar het op de markt wordt gebracht.

Ter bescherming van de consument bevat de regelgeving enkele taalvoorschriften, bijvoorbeeld voor de gebruiksaanwijzing van speelgoed. De waarschuwingen, veiligheidsvoorschriften, etikettering en gebruiksaanwijzing van speelgoed dat op de Belgische markt wordt aangeboden moet ten minste worden opgesteld in de taal of de talen van het taalgebied waar het speelgoed op de markt wordt aangeboden. Speelgoed dat bijvoorbeeld in Brussel-Hoofdstad op de markt wordt gebracht, moet dus minstens gebruiksaanwijzingen in het Nederlands en in het Frans bevatten.

Ook in andere sectoren gelden er specifieke taalvoorschriften. Zo moeten de gegevens op het verplichte etiket van voedingsmiddelen opgesteld zijn in de taal of de talen van het gebied waar het op de markt wordt aangeboden. Dit volgt uit de wet van 24 januari 1977(opent in nieuw venster) betreffende de bescherming van de gezondheid van de gebruikers op het stuk van de voedingsmiddelen en andere producten.

Tijdens een politieverhoor mag je je uitdrukken in je eigen taal.

Als de ondervraagde persoon het Nederlands of het Frans niet machtig is, zal de politie doorgaans een beroep doen op een beëdigd tolk. Er zijn regels en afspraken voor wat de politie moet doen als er geen beëdigd tolk beschikbaar is.

De taal waarin de burger zijn of haar verklaringen aflegt, is niet altijd dezelfde als waarin de politie het proces-verbaal zal opstellen.

In Brussel-Hoofdstad moet de politie een proces-verbaal opstellen in het Nederlands of in het Frans. Dat volgt uit de Taalwet Gerechtszaken:

• Als de persoon die het voorwerp uitmaakt van een proces-verbaal verklaringen aflegt in het Nederlands, stelt de politie het proces-verbaal in het Nederlands op;
• Als de persoon die het voorwerp uitmaakt van een proces-verbaal de verklaringen aflegt in het Frans, stelt de politie het proces-verbaal in het Frans op;
• Als de persoon die het voorwerp uitmaakt van een proces-verbaal verklaringen aflegt in een andere taal of geen verklaring aflegt, stelt de politie het proces-verbaal op in het Nederlands of het Frans, naargelang de noodwendigheden van de zaak.

Ja, je mag kiezen in welke taal je hoger onderwijs volgt in Brussel. Het is wel mogelijk dat je aan taalvoorwaarden moet voldoen, als je les gaat volgen in een andere taal dan deze waarin je het diploma secundair onderwijs hebt behaald.

Het taalgebied Brussel-Hoofdstad is het enige tweetalige taalgebied in België. De officiële talen zijn het Nederlands en het Frans. Het Nederlands en het Frans staan in het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad als bestuurstaal op volkomen gelijke voet.

Je kan een politieagent die in 1 van de Brusselse lokale politiezones werkt, aanspreken in het Nederlands of in het Frans. De politieagent moet in de door jou gebruikte taal te antwoorden, als die taal het Nederlands of het Frans is.

De vicegouverneur(opent in nieuw venster) houdt toezicht op de toepassing van de Bestuurstaalwet(opent in nieuw venster) in de Brusselse gemeenten en OCMW’s.

Hij of zij ontvangt klachten van burgers, bemiddelt waar mogelijk en stuurt klachten eventueel door naar de Vaste Commissie voor Taaltoezicht(opent in nieuw venster).

Daarnaast ontvangt hij of zij alle personeelsbeslissingen van de Brusselse gemeente- en OCMW-besturen, en schorst deze wanneer ze de Bestuurstaalwet niet respecteren.

De taalwetgeving in bestuurszaken is niet van toepassing op de diplomatieke en consulaire zendingen van andere landen in België. De buitenlandse ambassades en consulaten vallen, in tegenstelling tot de Belgische posten in het buitenland, niet onder de bevoegdheidssfeer van de Belgische wetgever om het taalgebruik te regelen. De Conventie van Wenen van 18 april 1961 inzake diplomatiek verkeer(opent in nieuw venster) legt evenmin verplichtingen op over het taalgebruik in de ontvangende staat. Het gebruik van het Nederlands hangt dus af van de welwillendheid en de middelen die de diplomatieke post daarvoor ter beschikking stelt.

Ja, je hebt in dit geval het recht om in het Nederlands verzorgd te worden op de betrokken spoedgevallendienst.

De Bestuurstaalwet(opent in nieuw venster) geldt wanneer je als patiënt via een erkende spoedgevallendienst – zoals een mobiele urgentiegroep (MUG) – opgenomen wordt. Een patiënt in nood wordt naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gevoerd en heeft dus geen vrije keuze. Deze spoedgevallendienst en/of MUG-dienst is een publieke opdracht die de grenzen van een privéonderneming te buiten gaat. Deze diensten zijn daarom onderworpen aan de Bestuurstaalwet.

In Brussel-Hoofdstad moeten deze spoedgevallendiensten en mobiele urgentiegroepen in elk geval een tweetalige dienstverlening (Nederlands en Frans) aanbieden, zowel tijdens de interventie als tijdens de verdere administratieve afhandeling.

Een Brusselse gemeente moet een infoblad over huisvuilophaling tweetalig, in het Nederlands en het Frans, verspreiden. Ze moet alle teksten in het infoblad in hun geheel en gelijktijdig in het Nederlands en in het Frans opstellen. De inhoud en de presentatie van de teksten moeten strikt aan elkaar gelijk zijn. In het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad staan het Nederlands en het Frans als bestuurstaal op gelijke voet.

Gemeenten die erkend zijn als toeristisch centrum mogen toeristische informatie in meerdere talen opstellen onder bepaalde voorwaarden. De toeristische informatie moet sowieso minstens in de 3 landstalen verspreid worden én de bestuurstalen moeten voorrang krijgen. In Brussel zijn de bestuurstalen het Nederlands en het Frans.

Een aannemer die wegenwerken uitvoert voor de gemeente, moet bij de uitvoering van die opdracht rekening houden met de taalwetgeving in bestuurszaken. Een beroep op of aanstelling van private medewerkers, opdrachthouders of deskundigen ontslaat de overheid niet van de toepassing van de bestuurstaalwetgeving.

Zo moet de aannemer de signalisatieborden bijvoorbeeld in de taal van het taalgebied plaatsen.