In de meeste gevallen is het aan te bevelen om na een vergrotende trap (zoals groter, jonger, beter) + dan de vorm ik te gebruiken, omdat de zin een onderwerpsvorm vereist. U kunt die vorm vinden door de zin aan te vullen met een werkwoordsvorm. Bijvoorbeeld: Jij bent groter dan ik (ben), en niet Jij bent groter dan mij* (ben).

• Jij bent groter dan ik.
• Hij heeft een grotere schoenmaat dan ik.

In sommige gevallen is zowel ik als mij mogelijk na dan, maar dan is er een betekenisverschil. Als het voornaamwoord de functie van onderwerp vervult, is ik de correcte vorm. Als het om een lijdend of meewerkend voorwerp gaat, is mij correct. Die dubbele analyse is bijvoorbeeld mogelijk in zinnen met een meewerkend voorwerp.

• Hij heeft haar een groter cadeau gegeven dan ik. (= een groter cadeau dan ik aan haar heb gegeven)
• Hij heeft haar een groter cadeau gegeven dan mij. (= een groter cadeau dan hij aan mij heeft gegeven)