Gedaan met laden. U bevindt zich op: De vierbeukige huizenbouw tijdens de midden- en late ijzertijd in de Kempen en Zandig Vlaanderen

De vierbeukige huizenbouw tijdens de midden- en late ijzertijd in de Kempen en Zandig Vlaanderen

Onderzoeksrapport
december 2023
Onroerend Erfgoed
In zijn dissertatie uit 2009 moest Wim De Clercq, met betrekking tot de voor-Romeinse occupatiegeschiedenis van de civitas Menapiorum, nog vaststellen dat “een kritische evaluatie van het aantal mogelijke sites uit de late IJzertijd en La Tène III in het bijzonder resulteert (…) in een verbazingwekkend beeld van quasi afwezigheid van vindplaatsen”. Met name voor de Oost- en West-Vlaamse dekzandgronden en tertiaire hoogten, evenals voor de Vlaamse kustlandschappen, leek het gebrek aan bewoningssites dan ook een historische realiteit te reflecteren. Sindsdien echter heeft meer dan een decennium aan Malta-archeologie met name voor Zandig Vlaanderen tientallen plattegronden aan het licht gebracht van gebouwen die op basis van (sporadische) radiokoolstofdateringen of het geassocieerde vondstenmateriaal in de laatste eeuwen vóór het begin van onze jaartelling mogen worden gesitueerd. Daarbij viel evenwel op dat ze in de meeste gevallen niet aansloten bij de schaarse tweebeukige, schijnbaar Haps-achtige gebouwen die voorheen in Oost-Vlaanderen waren gevonden en waarin de toenmalige promovendus de voorlopers zag van het eveneens tweebeukige Romeinse type AlphenEkeren. Hoewel ze veelal de kenmerkende geprononceerde toegangspartijen vertoonden van het hoofdzakelijk uit zuidelijk Nederland gekende type Haps, combineerden de nieuw gevonden gebouwen deze bijna steeds met een bijkomende reeks van binnenstijlen die ogenschijnlijk alternerend met de middenstaanders waren opgesteld.
Publicatiedatum
December 2023
Publicatietype
Onderzoeksrapport
Thema's
Archeologie
Auteur(s)
Bert Lauwers, Tina Dyselinck, Diederik de Koning, Koen Deforce, Mathieu Boudin , Ignace Bourgeois , Guy De Mulder
Reeks
SYNTAR 15