We bevinden ons in een donkere kelder, op een plek die nog nooit het zonlicht zag. De gemaskerde leider van een genootschap dat zo geheim is dat niemand de naam officieel kent, maar waarvan iedereen weet dat het de Vrijambtenaars zijn, zit op zijn troon, geflankeerd door twee eveneens gemaskerde adjudanten. Het alziend oog achter hem overschouwt het geheel.

Plaatje 1: ‘Postulant, treed naar voren’, verzoekt de leider.

Plaatje 2: ‘Bent u klaar om uit de duisternis te treden en de ogen te openen voor het licht van de wijsheid en de waarheid?’, vervolgt de leider op uiterst plechtige toon.

‘Ja, meester’, zegt de geblinddoekte postulant gedwee.

Plaatje 3: ‘Belooft u plechtig de kennis die aan u zal geopenbaard worden, alleen voor het goede te gebruiken?’, gaat de leider verder.

‘Ja, meester’, zegt de geblinddoekte postulant gedwee.

Plaatje 4: ‘Bent u bereid voortaan als een geïnformeerd mens door het leven te gaan?’, gaat de leider opnieuw verder.

‘Ja, meester’, zegt de geblinddoekte postulant gedwee.

Plaatje 5: ‘Gewoon even hier je voornaam, naam en e-mailadres invullen, en je bent ingeschreven op de vernieuwde nieuwsbrief van Vlaanderen Intern’, zegt de leider tegen de postulant.