“Het kost een uurtje van mijn tijd. Soms breng ik die tijd lezend door, maar de laatste keer ging een vriendin mee. We hebben een uur gepraat, zo ging de tijd nog sneller voorbij! Toen ik net begon met bloed geven, deed ik dat samen met een aantal vrienden uit de middelbare school. Het was een reden om elkaar nog eens te zien. Erna bleven we ook nog lang bijpraten.”

“Voor mij was het een logische stap om donor te worden. Ik zie het als een mooie plicht en een goede daad. Mijn oom heeft hemofilie, een stollingsziekte die levensbedreigend kan zijn. Dankzij donoren kan hij de juiste behandeling krijgen. Zoiets doet je wel beseffen dat bloed, plaatjes of plasma doneren broodnodig is.”