Definitie

Deze indicator toont de evolutie van de oppervlakte van bossen en natuurreservaten met toegankelijkheidsregeling, in overeenstemming met het besluit van de Vlaamse Regering (5/12/2008).

Bespreking

Naast een kwaliteitsvol en duurzaam beheer van natuur- en bosgebieden wil de Vlaamse overheid aandacht besteden aan de bereikbaarheid en de toegankelijkheid van de natuur- en bosgebieden. In zowel het Bos- als het Natuurdecreet staat de principiële toegankelijkheid vermeld. Dat betekent dat alle bossen en natuurreservaten op de wegen toegankelijk zijn voor voetgangers. Privé-boseigenaars kunnen dit principe steeds omkeren en hun bossen onvoorwaardelijk afsluiten. Beheerders van bossen en natuurreservaten kunnen deze principiële toegankelijkheid uitbreiden via de toegankelijkheidsregeling. Via deze regeling kunnen andere gebruikers dan voetgangers, bv. ruiters, toegelaten worden, of kunnen bepaalde zones als speel- of bivakzone worden aangeduid. Daarnaast kan in alle natuurgebieden van het Agentschap Natuur en Bos een omgekeerde toegankelijkheid toegestaan worden. Dit betekent dat voetgangers, of iedereen die daarmee is gelijkgesteld, de paden mogen verlaten in alle natuurgebieden van het ANB, op voorwaarde dat er voor die gebieden geen toegankelijkheidsregeling is. Omwille van de duidelijkheid is het ANB bezig met het opmaken van toegankelijkheidsregelingen voor al haar domeinen waardoor de omgekeerde toegankelijkheid de facto niet meer van toepassing zal zijn.

De oppervlakte toegankelijke bossen en natuurreservaten kende een eerste sterke toename tussen 2012 en 2014. De oppervlakte steeg van 6.158 ha naar 25.940 ha (Figuur 1). Vanaf dan is de totale oppervlakte toegankelijke bossen en reservaten jaarlijks gestegen, tot meer dan 74.000 ha in 2023, met een toename van bijna 15.000 ha in de laatste jaren. De hoge toename in 2022 situeert zich vooral in domeinen van het Agentschap Natuur en Bos. Het agentschap wil op termijn voor al haar eigen domeinen een toegankelijkheidsregeling.