Gedaan met laden. U bevindt zich op: Kerstmis 2023 Lees de columns van Claudine over de renovatie van de kabinetsgebouwen

Kerstmis 2023

Claudine Dewettinck, eigenaar van een prachtig appartement op het Martelaarsplein in Brussel deelt haar kijk op de bouwwerken.

Claudine Dewettinck

Stille nacht, heilige nacht… Alles slaapt, eenzaam waakt…. Gewoonlijk wordt er gewerkt op maandag. Vandaag niet want het is 25 december: Kerstdag. Op internet lees ik een berichtje over het winter bouwverlof: «Voor de komende feestdagen loopt deze periode van 26 december 2023 tot 5 januari 2024». Het zal hier op het Martelaarsplein uiterst kalm zijn gedurende twee weken.

Alles slaapt… maar ik merk dat de verlichting in het kabinetsgebouw op nummer 7 dag en nacht aanblijft. Ma zaliger zou zeggen: ‘wat gaat dat allemaal niet kosten?’ En ik zou haar antwoorden: ‘geen zorg, Ma, ik moet dat niet betalen en gij ook niet’. Zouden de Artes bazen en Het Facilitair Bedrijf schrik hebben dat inbrekers of krakers op bezoek zouden komen?

Eenzaam waakt… ze mogen op hun twee oortjes slapen: ik zal vanop afstand een beetje ‘waken’ over de kabinetsgebouwen. Zo te zien gaat de renovatie toch niet snel vooruit. Om dan nog niet te spreken over het gebouw - het verlengstuk van onze Sint-Michielsresidentie - met als ingang Kreupelenstraat nummer 2.

De renovatie van dit gebouw zou, zogezegd, klaar geweest zijn in december. Ik weet niet meer precies wanneer mij dit medegedeeld werd door Wim Oeyen, Senior Projectleider, of was het door Jo Aerts?

Ik ben er bijna zeker van dat dit op één april was. Van een aprilviske gesproken, dat was er dan wel eentje dat kan tellen: als ik zie in welke staat het gebouw zich nu, in december 2023 bevindt, dan denk ik eerder dat de beloofde einddatum wel eens december 2024 zou kunnen zijn.

Maar goed, wat maakt het uiteindelijk uit? Als je ziet welke catastrofes er zich afspeelden in 2023: langdurige conflicten, wereldwijde onrust, recordaantallen mensen op de vlucht en de verwoestende gevolgen van de oorlogen en de klimaatcrisis, dan zijn dit toch maar minuscule luxeprobleempjes, waarmee best te leven valt. Oeps, wat een serieuze praat vandaag.

Het lijkt mij beter om mijn columnke van 25 december dan toch maar te eindigen met een vrolijke noot:

Mooi, ‘t leven is mooi.
Zolang er zon muziek en kinderen zijn.
Mooi, ‘t leven is mooi.
Zolang ik kan bewegen en liefde geven.
Mooi, ‘t leven is mooi.
Ondanks de tegenslagen zorgen en pijn.
Mooi, ‘t leven is mooi.
Zolang er zon muziek en kinderen zijn.
(Liedje van Will Tura)

Claudine Dewettinck