Wat krijgen we nu? Wat gebeurt er hier, op het Martelaarsplein? Er wordt hier een grote bruine muur gemonteerd! En niet alleen een bruine muur als omheining, maar ook wooncontainers verschijnen, niet ééntje maar verschillende, de ene boven de andere! En niet alleen de bruine omheining, en de wooncontainers, maar ook bouwmaterialen. Was mij dat verschieten, opeens passeert zo’n rood gevaarte net voor mijn raam. En dan ook nog die grote hekkens die de toegang tot de Zilverstraat volledig blokkeren. Niet te doen. Totaal onaangekondigd. Dat kan niet. Dat moet een vergissing zijn…

Op het plein zag ik een werkman, met witte helm, en ik sprak hem aan. Ik: Hoe lang zal die bouwwerf hier blijven? Hij: Drie jaar. Ik: Neen, dat kan niet, dat ik drie jaar uitzicht zal hebben op zo’n grote bouwwerf. Hij: Madame, als ge geen zicht wilt hebben op een bouwwerf, dan moet ge maar verhuizen en op den buiten gaan wonen.

Alvast geen goede start.

Reacties van sommige bewoners
Hollandse dame die op nummer 18 woont: ‘Neen, dat kan niet zijn… Dit moet een vergissing zijn… vrachtwagens, van ’s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Ik slaap aan de voorkant… ik ga een petitie opmaken om te protesteren tegen dit project. doen jullie mee?’.

Een Français, eigenaar van een appartement op de tweede verdieping, is zijn tweede verblijf: ‘Wat…drie jaar, en daarna nog eens drie jaar aan de overkant, onaanvaardbaar, en niemand werd daarvan op de hoogte gebracht… Had ik dit geweten, had ik nooit dit appartement gekocht in 2019. OK, voor de petitie, ik doe mee.’

Een Español, expat, mijn charmante onderbuur, hij huurt: ‘Op de eerste verdieping zit ik er met mijn neus op. Al die vrachtwagens, van ’s morgens vroeg. Veel geluidshinder, stof, niet te doen… Ik kan geen raam meer open zetten.‘

En ik, ik klaag gretig mee en heb ondertussen besloten dat ik de verantwoordelijken van dit project een brief zal schrijven, om mijn ongenoegen te uiten. ………. Van de petitie is niks terechtgekomen. De Fransman klaagt enorm veel, o.a. ook over zijn zicht op de wildplassers (en meer), aan de rand van de bruine omheining/muur. «Tu t’imagines, Claudine, je les vois chier devant ma porte ». De Spanjaard heeft een vermindering van de huurprijs gevraagd aan zijn eigenaar, die daar echter geen oren naar heeft. En ik, ik heb op 22 november mijn brief geschreven naar Mevrouw Lieve van Medegael, Afdeling Bouwprojecten, Agentschap Facilitair Bedrijf. Meer daarover meer in een volgende column.