Armoedebestrijding in Vlaanderen

Via de armoedetoets gaat de Vlaamse Regering na of haar regelgeving geen onbedoelde effecten heeft voor mensen in armoede. Een armoedetoets is het resultaat van een participatief proces waarbij het beleid wordt gescreend op de mogelijke impact die het zal hebben of heeft gehad op armoede, op mensen in armoede of op ongelijkheid die tot armoede kan leiden.

We beschouwen armoede als een netwerk van sociale uitsluitingen dat zich uitstrekt over meerdere gebieden van het individuele en collectieve bestaan. Het scheidt mensen in armoede van de algemeen aanvaarde leefpatronen van de samenleving.

Tussen het leven van mensen in armoede en mensen zonder armoede-ervaring bestaat er dus een moeilijk overbrugbare kloof, die zich manifesteert op verschillende vlakken: structurele participatie, vaardigheden, kennis, gevoel en krachten van de mensen.

Deze kloof kan alleen worden overbrugd als de samenleving – beleidsmakers, het middenveld en andere actoren – de kracht van mensen in armoede en hun omgeving erkent, de voorwaarden schept voor hen om die kracht te benutten en iedereen gelijke kansen biedt om volwaardig deel te nemen aan alle aspecten van de samenleving.

Om tot een meer krachtige aanpak van armoede te komen, bepaalt de Vlaamse Regering, elke legislatuur, een beperkt aantal prioritaire, overheidsbrede en geïntegreerde strategische doelstellingen. Deze acties van de verschillende Vlaamse ministers omtrent armoedebestrijding, worden verzameld in het Vlaams Actieplan Armoedebestrijding.