Wat heeft de Vlaamse overheid je te bieden?

Kom te weten hoeveel jij kan verdienen

Ontdek de extra arbeidsvoorwaarden

Niels is verantwoordelijk voor het nemen van waterstalen in de Denderstreek. Dagelijks gaat hij op pad om de nodige waterstalen te nemen die zijn collega’s van het laboratorium vervolgens onderzoeken. “In de winter rijd ik dagelijks een route om geplande controles uit te voeren. Dat kunnen er een 10-tal per dag zijn. In de zomer is er extra veel afwisseling: ik voer dan niet enkel wateroppervlakteproeven uit, maar help ook met het verzamelen van ‘beestjesstalen’ of waterplanten.”. Een job met veel afwisseling. Voor Niels is het een meerwaarde dat zijn job heel afwisselend is. “Je komt telkens op andere plaatsen.” Als een collega hulp nodig heeft in een andere regio, dan merkt hij de grote contrasten tussen de regio’s op. “Het is heel interessant en leerzaam om op andere locaties te komen. De variatie die ik in mijn job vind is heel belangrijk.”. Vrijheid en autonomie als troef. Maar ook de vrijheid in de job is voor Niels zeker een troef. “Je krijgt een route waarop jij je controles moet doen, maar hoe laat je begint of wanneer je pauze neemt, dat kies je zelf. Je krijgt de vrijheid om je werk zelf te organiseren. Dat vind ik tof. In de zomer start ik al om 6 uur ’s ochtends zodat ik in de namiddag vroeger klaar ben. Maar in de winter blijf ik liever wat langer in bed liggen,” lacht Niels. Bij ons gaat iedereen voor kwaliteit. Een vree goed team. Voor Niels eindigt elke dag op het terrein in zijn kantoor in Gent. Daar geeft hij zijn stalen door aan het laboratorium. “Dat is het moment waarop ik mijn collega’s zie, samen met de dagen waarop ik op kantoor ben om mijn administratieve taken uit te voeren.” En die collega’s? Daar is Niels heel lovend over. “De kennis in het team is enorm. Ik hoef bijna nooit iets op te zoeken. Wanneer ik een vraag heb kan ik hoogstwaarschijnlijk bij een collega terecht die het antwoord kent. We hebben de kennis in ons team en iedereen is bereid om de anderen te helpen. Dat maakt ook dat ik trots kan zijn op mijn werk, want bij ons gaat iedereen voor kwaliteit.” In de pauzes is er ruimte voor een gezellige babbel tijdens een potje tafeltennis met verschillende teams. “De collega’s en de sfeer zijn heel belangrijk en zorgen er mee voor dat ik mijn werk graag doe.”

In de achtergrond werken aan verandering. Veel mensen staan er niet bij stil dat heel wat regels en afspraken in Vlaanderen vertrekken vanuit een Europees standpunt. “Dat oplaadkabels voor gsm’s nu overal in Europa hetzelfde moeten zijn, is een tastbaar voorbeeld. Maar denk ook aan de euro. Veel zaken die ons allemaal aangaan, worden gecoördineerd op Europees niveau.” Het team waarin Yves werkt, zorgt er dagelijks voor dat de Vlaamse visie hierop een plaats krijgt en verdedigt de Vlaamse standpunten. Een radar in het grote geheel. Yves komt dagelijks in contact met veel verschillende personen om ervoor te zorgen dat kabinetten, ministers, regeringsleden of andere organisaties binnen de Vlaamse overheid alle informatie binnen handbereik hebben. Dat hij veel kan netwerken, is voor Yves een meerwaarde: “Je leert veel mensen kennen, en dat maakt je werk steeds efficiënter.”. Een kinderdroom. Als kind zag Yves al het een en ander van de wereld door in de schoolvakanties met zijn ouders mee op zakenreis te gaan. Daar werd het zaadje geplant voor een carrière met een internationale toets. Na een loopbaan in het onderwijs maakte hij dan ook enthousiast de overstap naar de Vlaamse diplomatie. "Van kinds af aan wilde ik deel uitmaken van de internationale wereld.". Een opendeurcultuur. Binnen het team is er een open sfeer en kan alles besproken worden. “Je kan er voor elkaar zijn, op werkvlak, maar ook persoonlijk.” 1 van de dingen die voor Yves belangrijk is, is dat hij anderen een glimlach op het gezicht kan geven door hen te helpen met hun vragen.

Achter elk dossier schuilt een verhaal. “Kort samengevat werk ik veel samen met IT-ontwikkelaars en bepalen we samen hoe software het leven van personen met een handicap kan vergemakkelijken, welke features er nodig zijn en waaraan we nog moeten werken.” vertelt Christophe. Via cursussen zette hij de job naar zijn hand en groeide hij volop. Christophe werkt met veel verschillende mensen samen en haalt daar veel voldoening uit. “Mijn job gaat over afdelingen heen, wat veel afwisseling met zich meebrengt. Ik mag zelf mijn dag indelen, dingen vastpakken en ermee aan de slag gaan.” “Je ziet dingen evolueren en dat vind ik fijn. En er kijkt niemand over mijn schouder mee om me te controleren.” vertelt hij. “Maar het mooiste vind ik de autonomie die ik personen met een handicap kan geven: dankzij onze software kunnen ze hun dossier zelf opvolgen en hun leven weer wat meer in eigen handen nemen. Want achter elk dossier gaat natuurlijk een verhaal schuil.”. "Ik heb hier altijd alle kansen gekregen om te groeien. Wat dat betreft mag ik echt mijn 'pollekes' kussen met zo’n werkgever.”. Prioriteiten stellen en snel schakelen. Samenwerken met verschillende afdelingen brengt ook uitdagingen met zich mee. “Als functioneel analist zit je vaak tussen twee vuren. Er zijn veel mensen die je tevreden moet houden, zowel intern als extern. In de eerste plaats natuurlijk de mensen met een handicap voor wie je het allemaal doet, maar ook leidinggevenden, de mensen van IT, … Het is echt een job waarin je prioriteiten moet kunnen stellen en snel moet schakelen.”. Groeikansen op overschot. En ook over zijn werkgever in het algemeen is Christophe lovend. “Ik vind de Vlaamse overheid heel progressief en dynamisch – als werkgever houdt ze echt wel de vinger aan de pols en springt ze mee op de kar van nieuwe gebruiken en technieken,” zegt hij. “Ik kan veel thuiswerken op de dagen dat ik ‘s avonds wil gaan muurklimmen. Ik heb een laptop, een smartphone en een leasefiets, en vooral: ik heb hier altijd alle kansen gekregen om te groeien. Ja, ik mag mijn pollekes kussen met zo’n werkgever.”

Een kantoorjob als verpleegkundige? Een job als verpleegkundige die zich niet in of rond een ziekenhuis afspeelt dus. Maar hoe ziet Brenda’s werkdag er dan wel uit? “Voor bepaalde infectieziekten bestaat er een meldingsplicht, zo komen labo’s en artsen bij ons terecht,” vertelt ze. “Wij doen dan contact- en brononderzoek: we gaan na met wie de patiënten in contact zijn gekomen, waar de kinderen naar school gaan, of de patiënten op vakantie zijn geweest, … Zo proberen we de bron van de infectie te achterhalen en met gepaste maatregelen te voorkomen dat er nog meer mensen ziek worden.” Na haar opleiding ging Brenda specifiek op zoek naar een job in een kantoorsetting. “Ik heb bewust gekozen voor deze invulling, omdat ik het werk als verpleegkundige heel graag doe, maar de shiften mij minder lagen. Heel fijn dus dat het ook op deze manier kan. Bovendien kan een telefoontje vanop afstand ook veel voldoening geven, zeker als patiënten de meerwaarde inzien van ons werk en echt benoemen dat het fijn is wat we voor hen doen.”. "Ik zit hier toch zo'n 8 uur per dag dus ik vind het belangrijk om me goed te voelen op het werk.". Persoonlijke groei. Nog een grote troef van de Vlaamse overheid vindt Brenda de aandacht voor persoonlijke groei. “Ik krijg echt veel kansen om door te groeien en te blijven leren. Zo kan ik vormingen volgen en me bijscholen, op het vlak van infectiebestrijding maar ook breder. Op dat vlak biedt de Vlaamse overheid als werkgever absoluut een meerwaarde,” vertelt ze. Zelf merkt Brenda vooral op dat ze een pak zelfstandiger is geworden dankzij deze job. “Het werk brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee, dus je moet per melding goed afwegen wat de beste reactie is. Ook communicatief ben ik veel vaardiger geworden – mijn generatie belt niet graag, maar zelfs daar heb ik nu minder schroom voor.”. Van eeuwige student naar eerste job. Ook over haar team is Brenda heel enthousiast: “Ik heb vrij lang gestudeerd en vond het aanvankelijk wat eng om te beginnen werken. Zeker in die eerste weken hebben mijn collega’s me heel goed opgevangen en verwelkomd. Op kantoordagen gaan we ’s middags soms ook samen wandelen, dan praat je al eens makkelijker over andere dingen dan het werk. Ik zit hier toch zo’n 8 uur per dag dus ik vind het belangrijk om me goed te voelen op het werk. Soms vliegt de tijd voorbij en kan ik aan het einde van de week echt verbaasd zijn dat het alweer weekend is. Dat lijkt me toch een goed teken.”