Metadata: Fysieke staat van de woning
Bron
Woonsurvey, Agentschap Wonen in Vlaanderen en Steunpunt Wonen
Definities
De indicator ‘fysieke staat’ is een samengestelde maatstaf die aangeeft in welke mate er sprake is van (structurele) gebreken aan de woning. De basis voor de indicator ‘fysieke staat van de woning’ zijn de antwoorden van bewoners op vragen over de aanwezigheid van (1) een probleem met de ramen, (2) een probleem met de dakgoot, (3) een probleem met het dak en (4) een vochtprobleem aan de muren of vloeren. Woningen zijn in goede staat wanneer er geen problemen zijn, in matige staat als er een probleem is op één van deze onderdelen, en in (zeer) slechte staat als meerdere van deze onderdelen om herstellingen vragen of vochtproblemen hebben.
Opmerkingen bij de kwaliteit
De weergegeven resultaten zijn schattingen op basis van een enquête. Daarom moet rekening gehouden worden met een onzekerheidsmarge. Het gaat om puntschattingen die met een bepaalde betrouwbaarheid in een betrouwbaarheidsinterval liggen. Evoluties in cijfers zijn enkel statistisch significant (veralgemeenbaar naar de populatie) indien de betrouwbaarheidsintervallen van opeenvolgende cijfers elkaar niet overlappen. Hetzelfde geldt bij het vergelijken van cijfers van verschillende groepen: die zijn enkel significant als de betrouwbaarheidsintervallen van de betrokken groepen elkaar niet overlappen. Voor meer detail bij de significantie van de evoluties van de indicatoren verwijzen we naar de rapporten van het Steunpunt Wonen.
De steekproef van de Woonsurvey, bestaande uit inwonende referentiepersonen, werd getrokken uit het rijksregister van huishoudens van het Vlaamse Gewest. Het onderzoek, de resultaten en de uitspraken hebben dus enkel betrekking op het deel van de woningvoorraad waar er huishoudens gedomicilieerd zijn. Langdurig leegstaande woningen, tweede verblijven, studentenkamers, woningen bewoond door personen zonder legaal verblijfstatuut,… zijn niet in het onderzoek opgenomen. Referentiepersonen zonder domicilie of die verblijven in een collectieve voorziening vallen buiten beschouwing.
De initiële basis-steekproefselectie voor de Woonsurvey 2023 bestaat uit 2 trekkingen, in totaal goed voor 14.283 referentiepersonen. Deze steekproeftrekkingen zijn gestratificeerd op gemeentelijk niveau. Voor de eerste trekking is de kans voor een gemeente om geselecteerd te worden evenredig aan het bevolkingsaantal van die gemeente. De tweede trekking gebeurt met “teruglegging”, waardoor sommige (grotere) gemeenten meermaals voorkomen. Door een lage respons en de vrees voor een te lage representatie van sociale huurders in de steekproef, zijn er 1.241 extra sociale huurders geselecteerd via een koppeling aan administratieve data van de sociale huisvesting (Wonen in Vlaanderen). Dankzij deze ophoging bevat de survey genoeg sociale huurders om betrouwbare uitspraken te doen over deze groep.
De Woonsurvey 2023 bestond uit 2 delen: een face-to-face bevraging en de zogenaamde woningscreening. Tijdens het interview werd bewoners gevraagd naar hun sociaaleconomische kenmerken, de kenmerken van hun woning en woonomgeving. Deze bevraging volgt de CAPI-methode (Computer Assisted Personal Interviewing). De respondent vult hierbij een digitale vragenlijst in onder begeleiding van een (fysiek aanwezige) interviewer. Tijdens de woningscreening werd een objectieve meeting van de staat en kwaliteit van de woning uitgevoerd door organisatie Vastgoedexperts. Technisch opgeleide experts screenen hierbij de woning aan de hand van het technisch verslag woningkwaliteit.
Het finaal aangeleverde basisbestand van de Woonsurvey 2023 bevat 4.467 observaties wat overeen komt met 29 % van de bruto steekproef. Indien enkel rekening wordt gehouden met de geldige adressen die ook effectief bevraagd zijn, stijgt de responsgraad naar 32%. Na data-cleaning en het samenbrengen van de data zijn er 4.417 bruikbare observaties voor de bevraging, waarvan 2.706 respondenten voor de woningscreening.