Een nieuwe boomziekte: de roetschorsziekte
De voorbije jaren kreeg het Diagnosecentrum Bomen van het INBO veel vragen van overheden, particulieren en groenbeheerders over de roetschorsziekte. Dit is een schimmelinfectie die vooral bij gewone esdoorn schade aanricht. Deze boomziekte kwam tot voor kort niet voor in Vlaanderen. In 2016 werd de eerste waarneming gerapporteerd. Vanaf dan volgden er snel meer, vooral in (rand)stedelijk gebied. We bundelden informatie over de ziekte en richtlijnen voor de aanpak in een advies.
De roetschorsschimmel dankt zijn naam aan de dikke, zwarte sporenlaag die tevoorschijn komt nadat de schors van de boom opengebarsten is. Het optreden van de roetschorsziekte wordt gelinkt aan extreme droogte en hitte. Het is dus geen toeval dat ze tijdens de voorbije erg droge jaren op de voorgrond trad.
Deze schimmelinfectie leidt niet alleen tot problemen bij bomen. Langdurig of intensief inademen van de schimmelsporen kan ook gezondheidsproblemen bij mensen veroorzaken, met name een ontsteking van de longblaasjes. Deze risico’s zijn in eerste instantie het grootst voor bos- en groenarbeiders die instaan voor de verwijdering en verwerking van de geïnfecteerde bomen. Persoonlijke beschermingsmiddelen zijn tijdens het werken met deze bomen dan ook noodzakelijk. Voor wandelaars of occasionele passanten zijn de risico’s beperkt. Op plaatsen waar veel volk langs loopt, worden deze bomen hoe dan ook best snel verwijderd, ook omdat afgestorven bomen op die plaatsen vaak veiligheidsrisico’s meebrengen.
Peter Roskams en Arthur De Haeck
Beeld boven: Roetschorsschimmel (foto NBO)