Na droogte vroegere of latere bladverkleuring in het najaar?
Om een beter inzicht te krijgen in de mogelijke gevolgen van de klimaatverandering voor onze bossen, bestudeerden we hoe rode kornoelje, een veelvoorkomende struiksoort, reageert op een periode van watertekort gevolgd door herbewatering in de zomer. Jonge planten van een lokale Vlaamse en een Spaans-Pyrenese herkomst maakten deel uit van de proef.
We zagen dat de herfstverkleuring vroeger optrad bij planten die geen tot weinig bladverdroging vertoonden na de zomerdroogte in vergelijking met de planten die geen watertekort hadden gehad. Planten met een zware tot totale bladverdroging vormden na de droogteperiode nieuwe scheuten met bladeren. Zij vertoonden in de herfst een latere bladverkleuring. We namen geen verschuiving in de timing van herfsverkleuring waar bij planten waarvan ongeveer de helft van de bladeren door het watertekort waren verdroogd.
Deze resultaten suggereren twee verschillende herstelstrategieën van planten na droogte, beide geactiveerd in eenzelfde proef:
- De vroegere bladverkleuring is vermoedelijk een acclimatisatie waarbij de plant zich wapent tegen mogelijke nieuwe droogteperiodes.
- De vertraagde bladverkleuring stelt planten in staat beschadigde weefsels te herstellen vooraleer de winter intreedt, met het risico nog sterker af te zien of zelfs af te sterven bij een nieuwe droogteperiode.
Welke strategie in werking trad, hing af van de ernst van de droogtestress. De twee strategieën hieven elkaar op voor de planten met intermediaire droogtesymptomen.
We zagen ook een verschil tussen de twee herkomsten: de vroegere bladverkleuring werd eerder geactiveerd bij de Pyrenese herkomst. Er was geen verschil in timing voor de vertraagde bladverkleuring.